Συναξαριστής |
20 Φεβρουαρίου όνομα: ΛΕΩΝ (2) (Λέων, Λέοντας, Λεοντάριος, Λεοντάρης, Λεοντόκαρδος) |
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ επίσκοπος Κατάνης
Έζησε στα χρόνια 836-912 και ή καταγωγή του ήταν από τη Ραβέννα της Ιταλίας. ΟΙ γονείς του εναρμόνιζαν κατά τον καλύτερο τρόπο ευγένεια και ευσέβεια. Θεωρούσαν καλή αποκατάσταση των παιδιών τους την καλή ανατροφή τους και τη διάπλαση τους με φόβο Θεού. Ο,τι δηλαδή λέει ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής: "Εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου"1, πού σημαίνει, να ανατρέφετε τα παιδιά σας επιμελώς, με παιδαγωγία και νουθεσία, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Μ' αυτή την ανατροφή, λοιπόν, μεγάλωσε και ο Λέων. Παρακολούθησε μεγάλες σπουδές και έγινε άριστος επιστήμονας. Όμως, με τις χριστιανικές βάσεις πού είχε πάρει από τους γονείς του, κατάφερε και διέφυγε τους καπνούς της υπερηφάνειας, με ταπεινό και αγαθό φρόνημα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά φλεγόμενος να υπηρετήσει με αφοσίωση την Εκκλησία, αποφάσισε να Ίερωθεί. Πέρασε άπ' όλους τους βαθμούς της ίερωσύνης, εκτελώντας άριστα τα καθήκοντα του. ΟΙ μεγάλες του αρετές ανέδειξαν το Λέοντα επίσκοπο Κατάνης στη Σικελία. Στη διακονία του αυτή εργάστηκε με όλη του την ψυχή, διδάσκοντας και φροντίζοντας για τις ψυχές και τα σώματα των φτωχών και ορφανών. Μάλιστα, είχε και το χάρισμα να θαυματουργεί. Πέθανε ειρηνικά και το τίμιο λείψανο του ενταφιάσθηκε στο ναό της Άγιας Λουκίας, πού ο ίδιος είχε κτίσει (Προς Έφεσίους στ' 4). Απολυτίκιο. Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης Ιερέων άκρατης, ευσέβειας διδάσκαλος, και θαυματουργός ανεδείχθης, Ίεράρχα πανόλβιε· ηθών γαρ ουρανίων τω φωτί, του Πνεύματος πλουτήσας την ίσχύν, θεραπεύεις τους νοαούντας και τάς ψυχάς, Λέον των προσιόντων σοι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ένερ-γούντι δια σου, πάσιν ίάματα. |
τέλος παράθεσης |